In deze les moesten we in een korte periode schilderijen maken gebaseerd op willekeurige zinnen die we kregen. Eerst van de docenten, daarna van elkaar.
‘En hij stopte zijn hoofd onder de stoeptegels’. Het lichaam van de persoon doet me denken aan een kip of kalkoen. Dit kan verwijzen naar ‘een kip zonder kop’, of naar een struisvogel die ‘zijn hoofd in het zand stopt’.
Het groene onder de stoeptegels moest giftige gassen voorstellen, maar als ik het nu zie zou het ook gras kunnen zijn, of een soort Narnia 2.0 onder de stoeptegels. Mijn fantasie was niet te stoppen tijdens deze opdracht.
‘En de kleding danste kleurrijk door de ruimte’. Later werd ‘kleding’ vervangen door ‘vleeswaren’, en moest ik dat ook aanpassen in mijn schilderij.
Hier heb ik geprobeerd wat dikker te schilderen met olieverf. Het viel met deze stijl nog niet mee, want de kleuren moesten zo min mogelijk mengen (in tegenstelling tot het vorige schilderij waar het niet zoveel uitmaakte).
De kippetjes waren eerst schoenen, de broek had eerst geen skelet, de biefstukjes rechts worden gebraden op een rokje, het shirt werd ineens getoond op een kalkoenmodel en de hoed is een wel heel interessant gevormde T-bone steak geworden.
‘Groene strepen dachten dat ze bomen waren maar ze waren armen’.
Ik heb hier geprobeerd te beginnen met groene strepen en langzaam de overgang van bomen naar armen te maken. Jammer genoeg paste de laatste hand niet meer zo goed op het papier. Anders was ik tevreden geweest met dit schilderij. Nu vind ik hem super vervelend om naar te kijken.
Thema: een toekomstbeeld waarin de mens geen centrale rol aanneemt.
Voor dit schilderij hadden we wat meer tijd.
Ik heb een soort futuristische stad geschilderd waarin robots de wereld over hebben genomen en de mensen eigenlijk niet meer bestaan. Hierin haalde ik die flatgebouwen uit een vorige huiswerkopdracht wat makkelijker naar boven. De weerspiegeling ging eigenlijk per ongeluk, maar ik vond het zo gaaf om een stad te hebben met een weerspiegelende vloer dat ik het juist heb aangedikt. Het weerspiegelende maakt het geheel nog killer en afstandelijker.
Reacties door Portrettekenares